പുഴയിലെ വെള്ളം അതു ചുമന്നെത്തും
കുഴലുകള്‍ പോലെ വിശുദ്ധമെങ്കിലും
നഗരരാത്രികള്‍ പൊറുക്കും വീടിന്റെ
തലയ്ക്കു മോളിലെ ചെറുവാട്ടര്‍ട്ടാങ്കി-
ന്നകം മനസ്സുപോല്‍ മലിനമാണെങ്കില്‍
പൊരിയും ദാഹമേ, എരിയും വേനലില്‍
കരിഞ്ഞു നീ വീണു മരിച്ചുപോയെങ്കില്‍!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
നല്ല കവിത. ആവര്‍ത്തിച്ചു വായിക്കാന്‍ നല്ല രസം.
എന്നാല്‍ ചെറിയൊരു സംശയം. പുഴയിലെ വെള്ളം കഴിഞ്ഞ് ഒരു കോമ വേണോ?
പൊരിയും ദാഹമേ എന്നതിനോ ദേഹമേ എന്നതിനോ കൂടുതല്‍ ചേര്‍ച്ച?
തലക്കെട്ടിനോട് നീതിപുലര്‍ത്തുമ്പോള്‍ 'ദാഹമേ' ശരിയെന്ന് തോന്നിച്ചു.
ആകെ കണ്‍ഫ്യൂഷ്യനടിച്ചുപോയി,,,,!
:)
Post a Comment